η Κόρη στο ΦλεριόΣε μεγάλη έκταση στα υψώματα έχουν διατηρηθεί πλούσια λείψανα της αρχαίας λατομικής δραστηριότητας, ημιτελείς βάσεις κιόνων και παραστάδα μνημειώδους θυρώματος που συνεχίστηκε με μικρότερη ένταση και κατά την υπόλοιπη αρχαιότητα. Ίχνη λατομεύσεων μπορεί να παρατηρήσει ο επισκέπτης και εδώ στους βράχους δίπλα στο μισοτελειωμένο άγαλμα.
Τα αρχιτεκτονικά μέλη και τα γλυπτά αποκτούσαν στο λατομείο χονδρικά το σχήμα τους και μεταφέρονταν χωρίς την τελική επεξεργασία – για να μην υποστούν κατά την μεταφορά φθορές στον προορισμό τους για την τελική τους διαμόρφωση. Η μετακίνηση στην πλαγιά γίνονταν με τη βοήθεια σχοινιών και ξύλινων ελκήθρων επάνω σε στρωμένη λατύπη (μικρά κομμάτια μαρμάρου που παράγονταν κατά την κατεργασία του).
ΦλεριόΑτυχήματα κατά τηνδιαδικασία αυτή, ιδίως όταν επρόκειτο για πολύ μεγάλα και εύθραυστα έργα, μπορούσαν να συμβούν. Τότε τα έργα μπορούσαν να εγκαταλειφθούν στο λατομείο. Άλλος λόγος εγκατάλειψης τους ήταν η μη έγκαιρη ανακάλυψη ατελειών στο μάρμαρο, ή ακύρωση μίας παραγγελίας ή πολιτικά γεγονότα. Στην περίπτωση του αγάλματος στην παρακάτω εικόνα το πιθανότερο είναι τα πόδια έσπασαν κατά την μεταφορά.
Το άγαλμα παρίστανε ένα γυμνό νέο άνδρα σε υπερφυσικό μέγεθος (ύψος 5,5 μ.) και στην αρχαϊκή μετωπική, αδρανή στάση.
Ο Κούρος στο ΦλεριόΧρονολογείται γύρω στο 570 π.Χ. Είναι η εποχή που οι ισχυροί ευγενείς μιας αριστοκρατικής κονωνίας παραγγέλλουν μνημειώδη έργα που επιβάλλονται με την αυστηρή δομή και το μέγεθος τους. Το στάδιο κατεργασίας του γλυπτού είναι προχωρημένο, αλλά λιγότερο από εκείνο του άλλου ημιτελούς αγάλματος που έμεινε ψηλά στο βουνό. Οι λεπτές αναλογίες, το ρέον περίγραμμα και η έλλειψη της αίσθησης της σάρκας που χαρακτηρίζουν το έργο αποτελούν γνωρίσματα της τεχνοτροπίας των Ναξίων γλυπτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου